Detector salutis personalis est parvum instrumentum manuale quod sirenem tractu funiculi vel pressione globuli excitat. Multa genera sunt, sed ego Ariza iam aliquot menses habeo. Magnitudinem fere accendiculi habet, fibulam cardinatam habet quae facile ad lumbos vel cingulum sterni adnectitur, et sonum 120 decibelium emittit, similem anulo penetranti detectoris fumi (120 decibelia tam sonora sunt quam sirenis ambulance vel vigilum). Cum id sarcinae meae alligo, certe tutius me sentio in semitis remotis cum filio meo parvo et catulo. Sed res cum deterrentibus est te numquam scire utrum operabuntur necne donec post factum acciderit. Si perterrerem, num recte uti possem?
Sed sunt nonnullae condiciones in quibus fortasse non ita eveniret: nulla alia persona satis prope est ut id audiat, pilae exhaustae sunt, titubas et illud demittis, aut fortasse non deterret, Snell dicit. Quia tantum strepitus est, informationem non eodem modo quo voces et gestus communicant. "Quidquid accidat, adhuc aliquid aliud facere debebis dum auxilium exspectas vel ad tutum pervenias." Hac in re, instrumenta securitatis personalis hominibus falsum sensum securitatis dare possunt.
Tempus publicationis: VIII Aprilis MMXXIII